Πώς γίνονται τα έργα, πόσος κόπος και πόση συνεργασία μεταξύ «αιρετών» είναι απαραίτητη ώστε να υλοποιηθεί ένα έργο, θυμίζει (ή μάλλον υπενθυμίζει) ο πρώην δήμαρχος Λιτοχώρου Γιώργος Παπαθανασίου. Ανατρέχει στο μακρινό 1992, όταν η Πιερία είχε βουλευτή τον Νίκο Κάκκαλο (και η χώρα κυβέρνηση ενός άλλου Μητσοτάκη). Μνημονεύει τη συνεργασία του με τον συντοπίτη του βουλευτή και ορθώς μάς το υπενθυμίζει!
Βέβαια, για να δίνουμε όλη την εικόνα, για να υπάρξει συνεργασία και αποτέλεσμα προϋπόθεση είναι τα δύο μέρη (εν προκειμένω πρόσωπα) να έχουν τη θέληση, τη δύναμη και την ικανότητα να συνεργαστούν μεταξύ τους, βάζοντας πάνω από κόμματα και πολιτικές διαφορές, τον τόπο τους! Και ας μην ξεχνιόμαστε, στην Πιερία δεν υπήρξαν πολλοί που θα μπορούσαν να κάνουν πολιτική για τον τόπο μας όπως ο Παπαθανασίου και ο Κάκκαλος.
Η ανάρτηση του Γ. Παπαθανασίου
Έχει και τα καλά του η ρουφιανέρα το fb εννοώ. Μου έβγαλε στις αναμνήσεις μια ανάρτηση μου το 2021. Θεωρησα καλό να την αναδημοσιεύσω γιατί όλοι μας σχεδόν κάνουμε χρήση αυτών των δρόμων χωρίς να ξέρουμε την ιστορία τους. Ιδιαίτερα του δρόμου που ενώνει Λιτόχωρο Δίον και τον παραλιακό, από ξενοδοχείο Ολύμπιαν
Μπέι μέχρι Βαρικό. Προσπαθήστε να φανταστείτε την περιοχή αυτή χωρίς τον δρόμο, που έγινε αφού ξηλώσαμε την παλιά σιδηροδρομική γραμμή.
Η ανάρτηση 19 Αυγούστου 2021
Ο Δρόμος είχε την δικιά του ιστορία.
Σήμερα θα γράψω για 4 δρόμους, γιατί πολλοί ξεχνούν κάποια πράγματα.1.Λιτοχωρο Δίον, 1991 η ΜΟΜΑ (μικτή ομάδα μηχανημάτων ανασυγκρότησης) με πρωτοβουλία του τότε τοπικού βουλευτή Νίκου Κάκκαλου ξεκίνησε την κατασκευή του δρόμου από Λιτόχωρο μέχρι διασταύρωση Δίου εθνικής οδού. Από την δημοτική αρχή μας ζητήθηκε αν μπορούμε να συμβάλουμε με χαλίκια, που με χαρά προσφέραμε. Ο δρόμος τελείωσε αλλά δυστυχώς τον Φλεβάρη του 1992 τελείωσε και η ΜΟΜΑ.
2.Δρόμος καταφύγιο σταυρού πριόνια, πάλι με πρωτοβουλία του Νίκου Κάκκαλου η Νομαρχία έβγαλε κάποιο κονδύλι για τον δρόμο, για να μπορέσουμε να κάνουμε περισσότερα χλμ συμβάλαμε σαν δήμος τα αμμοχάλικα.
3.Λιτοχωρο Άγιος Ιωάννης κονδύλι με την βοήθεια του Νίκου Κάκκαλου, υλικά από τον Δήμο.
4.Λιτοχωρο διασταύρωση εθνικής οδού, 1992-1993 νομαρχιακό έργο που πάλι με την βοήθεια του Νίκου Κάκκαλου και υλικά από τον Δήμο τον ανακατασκευάσαμε και τον φαρδύναμε κατά 1,5 μέτρο και ακούσαμε μασλάτια και οι δυο μας.
5.Άφησα τελευταίο τον παραλιακό δρόμο από Ολύμπια Μπέι μέχρι Βαρικό, η παλιά σιδηροδρομική γραμμή. Δύο χρόνια φάγαμε από το 1993 μέχρι το 1994 για να μπορέσουμε να βάλουμε στο ίδιο τραπέζι το ΥΠΕΧΩΔΕ και το υπουργείο Μεταφορών ΟΣΕ για να βρούμε λύση. Τα ταξίδια στην Αθήνα οι επαφές και οι πιέσεις στους αρμόδιους ατελείωτες. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον τότε υπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ Κώστα Λαλιώτη και στον τοπικό βουλευτή Νίκο Κάκκαλο που δεν έλειψε από καμμία συνάντηση. Σκεφτείτε την περιοχή αυτή χωρίς τον δρόμο αυτόν.
